6 april: Rustdag

Deze eerste zondag van april toveren we elk jaar tot een 'Vlaamse hoogmis' om. De Ronde van Vlaanderen kronkelt door het landschap. We moedigen de renners aan. Eerst aan de kant van de weg, dan onderuitgezakt voor tv met een pintje in de hand. Het aantal eucharistievieringen slinkt. Duivenwedstrijden en vinkenzettingen zijn bedreigd erfgoed. De auto blijft op stal, het zondagse pak met hoed en stropdas in de kast. En toch is zondag nog altijd onze geijkte dag om tot rust te komen. We gaan fietsen en wandelen, bezoeken familie en dineren uitgebreider dan in de week. Of het nu een zelfgemaakt zondagsmenu – rosbief met kroketjes, appeltaart, baklava – of een afhaalmaaltijd is. Vandaag hebben we tijd. Dan mag het iets meer zijn. De speciale betekenis van de zondag komt voort uit de christelijke traditie, maar heeft niet meer die invulling. Andere religies maken op een specifieke dag wel nog tijd voor een gemeenschappelijk gebed. De heilige dag voor joden is zaterdag, de sabbat. En op vrijdag gaan moslims bidden in de moskee. Sinds 1905 is de zondagsrust bij wet vastgesteld. In veel gemeenten is het verboden op zondag het gras te maaien. Scholen zijn dicht, winkels slechts beperkt open. Al zijn zogenaamde 'koopzondagen' wel in opmars. Het is een hoogdag voor jeugdbewegingen, voetbalverenigingen, buurtcafés en televisiezenders. Op zondagavond zijn de kijkcijfers traditioneel het hoogst, met populaire series, quizzen en spelprogramma's.