Mijn legerdienst: de soldatenkamer

25 jaar geleden zwaaien de laatste Belgische dienstplichtigen af. Het opschorten van de dienstplicht in 1993 is een beslissing met grote impact. Voortaan moeten jonge mannen geen rekening meer houden met een maandenlange legerdienst. Voor voorgaande generaties jongelui vormt de legerdienst een periode in dienst van het vaderland en de gemeenschap. Een periode die hoort bij het volwassen worden.  

Miliciens uit alle hoeken van het land en uit alle lagen van de bevolking belanden samen op een kamer. Ze krijgen elk een metalen bed en kast toegewezen. Welk bed ze krijgen, wordt veelal bepaald volgens de familienaam. Ze slapen dus in alfabetische volgorde. De troepenkast moet volgens een vast patroon efficiënt worden ingericht. Bovenop de kast liggen de kitzak en de helm. Handdoeken, ondergoed, hemden en pulls horen mooi opgeplooid op de planken in de kast. Ander legermateriaal zoals schoensmeer, wasgerief of een naaiset moet netjes opgeborgen worden. Daarnaast zitten in de kast ook persoonlijke spullen zoals tijdschriften, een radio, sigaretten of koeken en snoep van thuis. De binnenkant van de kastdeur wordt doorgaans met foto’s van familie, liefjes of pin-ups bekleed. Het bed en de kast vormen de enige persoonlijke ruimte die een milicien heeft. Ook deze ontsnappen niet aan strenge controles. Is het bed niet perfect opgemaakt of oogt de kast te rommelig, dan volgt onverbiddelijk een straf.

Met meerdere kamergenoten dicht op elkaar is het een kwestie van te leren samenleven en er het beste van te maken. De meeste miliciens brengen hun vrije tijd door in de kantine of op de kamer. Ze drinken bier aan soldatenprijzen, kaarten, schrijven een brief of luisteren naar muziek. Er is vaak ambiance.