Bloemencorso, Gent, 1956-1957

Gent in Bewegend Beeld 13: De bloemencorso bracht tussen 1952 en 1979 jaarlijks duizenden mensen op de been, zowel Gentenaars als toeristen. Maanden voorbereiding en uren werk gingen er telkens aan vooraf. Net zoals in andere steden werd de stoet afgevoerd vanwege de hoge kostprijs. Deelnemers in 1956 en 1957 waren zowel handelszaken, wijkcomités, stadsdiensten als vaklui en bloembinders. Een aantal organisaties ging jaarlijks met de prijzenpot lopen: kledingzaak ‘Tricot Nicole’, de tuinbouwschool van Melle en de Elektriciteitsdienst van de stad Gent waren enkele prijsbeesten. Alle deelnemers verzamelden aan de Voorhavenlaan in de Gentse haven of aan het Van Beverenplein, vanwaar ze richting centrum trokken. In 1956 schreef de pers het volgende over de wagens die vereeuwigd werden op deze film: “Sierlijk glijdt de witte zwaan tussen de duizenden verrukte kijkers. De witte meisjes varen mee in een golf van bonte kleuren. Het is de wagen van de Parochiale Turnkring van Ledeberg.” “Wij bemerkten eveneens de prachtige kostelijke bloemenwagen van het geprezen Bacchus bier, hetwelke men terecht ‘met wijnsmaak’ betitelt. Brouwerij Bacchus van Ingelmunster verschijnt met de bruine Bacchus en een groot aantal uitheemse jongens en meisjes midden de bloemen.” “De reinigingsdienst heeft ook een Draak in het ontwerp verwerkt. Vooraan staat de Roelandklok en twee wachters houden de wacht onder de draak. De Elektriciteitsdienst van de Stad zien we reeds in de verte komen met een glorieogende marsbewoner: Atomen voor de Vrede is de titel van dit even prachtig ontwerp.” “Groots en bekoorlijk ligt de fles Incomelk midden de begonia’s. De Incomannen mogen er fier op zijn, en… of ze het zijn! ‘Vaert wel ende levet gesont’ is de wens die Incomelk door de stad heeft gedragen.” “Ieder jaar hebben de Verenigde Bloemenhandelaars van de Kouter een schitterende praalwagen. Dit jaar spannen ze de kroon. Twee witte steigerende paarden met rood harnas — alles in bloemen asjeblieft! — in een circusparade. De jonge ritmeester laat ze paraderen en de mooie meisjes van het circus zitten achteraan met trots naar hun heer te kijken.” “De Rijkstuinbouwschool van Melle brengt weer de overvloed van fruit en bloemen en planten in een bonte gulp van licht en kleuren. Het mooie negerinneke zit bangelijk naar de lucht te kijken, dat het toch maar niet regenen zou, want dan zou ze haar kleurtje verliezen!” “Stijlmeubelen De Bock heeft als eerste aan de Gentse Draak gedacht. Een prachtig beest in donkerrode begonia’s en roze vlammen er doorheen. En op de bloedrode tong zit een meisje voor de opengesperde muil als een broos en wit blommeke.” “Mooie gondels met lieve meisjes en de roeiende gondelier. Het is een onderwerp waar iets van te maken is. Maar niets gaat op dit gebied boven de wagen van de Plantsoendienst der Stad Gent. Onder een prachtige brug vaart de gondel met de meisjes in het kanaal. Het is niet alleen zeer indrukwekkend doch buitengewoon dichterlijk, en de duizenden mensen zouden zeker hier een allereerste prijs willen geven, ware het niet dat die wagen in de kategorie ‘buiten prijskamp’ valt.” “Tussenin lopen de vlaggezwaaiers en de boogschutters van de St. Sebastiaansgilde van Haacht, een grote indrukwekkende groep, gevolgd door de heerlijke wagen van de Unie van de Middenstand en de wellicht niet overtroffen ‘Scaldis-praalwagen’ van de Gentse Haven.” “De tienduizenden kijkers reikhalzen naar de reusachtige wonderlijke wagen van Tricot Nicole! De hele stad heeft iets groots verwacht, een sprookje in bloemen of zo; maar het is dit jaar iets totaal onverwachts. Daar verschijnt een fantastische wagen, een fantastisch concept! Iets dat het midden houdt tussen een onderzeeër en een vliegende vesting met achteraan een werkelijke etalage in gebogen glas. Een ganse zaak op wielen die vanuit de bloemenstoet het hele land doorkruisen zal! Twee prinselijke meisjes, Miss Casino en Miss Venus staan er gereed om de kliënten te ontvangen. De mensen geraken niet uitgepraat over die wonderlijke wagen.” “We zeggen nog eens dat het voor de jury een delikaat werkje moet zijn om de precieze waarde van elke wagen te nummeren. Doch dat betekent evenzeer dat gans de vierde bloemencorso een schitterende tocht is geworden waarin zowel private bedrijven als verenigingen zich buitengewoon hebben ingespannen om iets fijns, iets nieuws en iets prachtigs te vinden.” De bloemencorso van 1957 viel letterlijk in het water! Voor de start van de stoet kon de filmmaker nog enkele beelden schieten, maar kort daarna regende het pijpenstelen. Niettemin de ongemakken van ons ‘gematigd klimaat’ trok de prachtige stoet alsnog uit en trotseerden de deelnemers het gure weer. De praalwagens werden vereeuwigd door Lucien Bazyn, die op Meulestede woonde. Met zijn Paillard-Bolex filmde hij in de jaren vijftig ook de wijkkermis van Meulestede en allerlei gezinsvakanties en werkuitstapjes.