In 't Patershol, Gent, 1973

Gent in Bewegend Beeld 14: De filmmaakster woonde tijdens de jaren 1970 in het Patershol. Van de huidige overvloed aan restaurants en cafés in deze wijk was toen nog geen sprake. Het Patershol was een echte volkswijk, met de kleurrijke figuren en verhalen die daarbij horen. De veelal kleine huisjes hadden geen tuin, waardoor het leven zich op straat afspeelde. Voor de kinderen was het veilig spelen op straat. Er reden amper auto’s rond, want de straatjes waren te smal en weinig mensen in de buurt konden zich een wagen veroorloven. In die periode werd de wijk vaak scheef bekeken door buitenstaanders: wie er niet woonde, kwam er beter niet. Op de film zijn een aantal volksfiguren te zien, evenals bekende Gentenaar Freek Neirynck tijdens de aanleg van een speeltuin in de buurt. De Patersholfeesten waren anno 1973 een buurtfeest zoals die overal in Gent georganiseerd werden. Iedereen zette zijn tafel buiten. Eierlopen en andere spelletjes entertainden jong en oud terwijl men met een pintje in de hand met buren bijpraatte. Pas later groeide dit wijkfeest uit tot dé zomeractiviteit in Gent na de Gentse Feesten. Op 9 september 1979 vertrok een optocht aan het Pand in het Patershol doorheen de stad. Een jaar daarvoor hadden de oudjes, kunstenaars en studenten die het Pand bewoondenbericht gekregen dat ze het oude klooster moesten verlaten. Jarenlang leefde deze ongewone mix van oude weduwen, zogenaamd langharig werkschuw tuig en hippies met oranjerood hennahaar samen in de oude kloostergebouwen. De huurprijs bedroeg er maar een vierde van elders. Eind jaren 1970 besloot de provincie de gebouwen te restaureren en er een nieuwe, functionele bestemming aan te geven. De optocht moet gezien worden binnen het hardnekkig protest van de pandbewoners en hun ‘Pandinistisch Verblijvingsfront’. Walter De Buck, zelf pandinist, trok de protestmars door Gent. Tussen de bewoners van het pand zien we ook leden van de beweging Anders Gaan Leven, ofwel agalev, samen met Antwerpse sympathisanten die in hun thuisstad hetzelfde lot moesten ondergaan. Na een bittere strijd werd het Pand op 3 september 1980 helemaal ontruimd. In 1991 behaalden de pandinisten alsnog hun gelijk voor de Raad van State. De onbewoonbaarverklaring waarmee de bewoners uit het Pand werden ontzet, werd vernietigd.